Thailand, 13-15 september 2014

Zaterdag zijn we om 7.00 opgehaald in het hotel. Na een klein uurtje rijden kwamen we bij het olifanten kamp. Het leek er op dat het niet bekend was dat wij kwamen. Beetje rommelig allemaal, de reisleidster die ons bracht wist helemaal niets. Nadat ze ons achter had gelaten kwam er iemand naar ons toe die ons vertelde dat we bij het resort afgezet hadden moeten worden. We stonden dus gewoon op de verkeerde plaats, het olifantenkamp was nog niet eens open!!!
Onze gids , genaamd Tji bracht ons naar het resort. Hij vertelde ons ook wat ons programma zou zijn. Nadat we ons in het resort hadden omgekleed en de officiële Mahout kleding hadden aangedaan, gingen we naar de nursery van het olifantenkamp. Daar maakten we kennis met “onze”olifanten. Mijn olifant heet WanPen, de olifant van Richard heet MeaMai. WanPen is een jonge dame van 17 jaar en af en toe nog wat ontdeugend. Ze is in het kamp geboren. MeaMai is al over de 50 jaar, en is niet in het kamp geboren. Ze is van een particuliere eigenaar geweest voordat ze in het kamp kwam. In het kamp wonen in totaal 74 olifanten, waarvan de jongste nog geen jaar is. Veel olifanten slapen ’s nachts in de jungle. De olifanten die slagtanden hebben blijven ’s nachts in het kamp in verband met stropers. Ook de oudere olifanten en de olifanten die niet helemaal fit zijn blijven in het kamp. Onze olifanten zijn overdag in de Nursery, waar ook het babyolifantje met haar moeder verblijft.
Na onze kennismaking met WanPen en MeaMai mogen we op onze olifanten stappen. Het ziet er eenvoudig uit als de Mahout ( de olifanten trainer) erop stapt, maar het blijkt in de praktijk een hele klus te zijn. We rijden naar het kamp om de olifanten te wassen. Ik ga gezellig mee de rivier in om de dames te wassen. Richard maakt mooie foto’s, vooral omdat het erg zwaar lijkt de olifanten te wassen. Het blijkt inderdaad een hele klus te zijn.
Hierna gaan we naar de show kijken. Tijdens deze show heb ik nog een wedstrijdje gedart tegen een van de olifanten. Ik heb gewonnen en krijg een klopje op mijn hoofd van mijn tegenstander. We worden helemaal in de watten gelegd, we blijken de enige gasten die het driedaagse arrangement hebben. Helemaal VIP dus, hahahaha. Na de show gaan we rijden. Na met veel moeite op onze olifant geklommen te zijn, maken we een rit door de jungle om vervolgens in het olifantenkamp aan te komen. Deze rit is veel zwaarder dan verwacht, en blijkt voor Richard eigenlijk te zwaar te zijn. Hier moeten we wat op verzinnen. Tijdens de lunch overleggen we hoe we dit anders kunnen doen. Het programma is namelijk enorm zwaar!! We overleggen met Tji over het rijden op de olifanten en komen tot de oplossing dat Richard de volgende rit op MeaMai met een zitje gaat. Ik hou me groot en wil per se gewoon rijden. Na deze rit mogen de olifanten terug naar de jungle. Ik ga alleen met de Mahouts. Je moet namelijk ook nog terug lopen vanuit de jungle, en dit is ongeveer een uur rijden en een uur terug lopen. En dat bij 35 graden!! De tocht valt me alles mee, en ook het terug lopen gaat me goed af. Terug bij het resort lekker onder de douche, en dan opmaken voor de eerste kookcursus. Dit stelt niet heel veel voor, twee gerechten maken we zelf met behulp van de chefkok. De andere twee gerechten zijn al klaar. Wel leuk om te doen, en het eten is erg lekker.
’s Avonds zijn we helemaal kapot, vroeg naar bed dus. Na het ontbijt de volgende ochtend wordt Richard opgehaald om naar de nursery te gaan. Ik ga vol goede moed op pad met de Mahouts, de jungle in om de olifanten te halen. Ook dit gaat met verbazingwekkend goed af. Geen spierpijn, alleen wat vermoeide benen. Ik rijd op MeaMai terug, zij is net wat rustiger, en bergaf is dat toch wat veiliger. Aangekomen bij de nursery gaat het eigenlijk hetzelfde als de dag ervoor. Olifanten eten geven, badderen. Dan de tocht van bijna een uur door de jungle. Richard zat prima in het stoeltje, een goede oplossing dus. Ik zat een stuk lekkerder dan gisteren, het begint te wennen. Na de prachtige rit door de jungle volgt de lunch. Na de lunch wederom de olifanten terug brengen naar de jungle en de wandeling terug naar het resort. Ik ben benieuwd of ik morgen nog kan lopen!!!
Nadat we een paar uurtjes geluierd te hebben volgt het koken weer. Er is ’s avonds niets te doen in het resort, we zijn de enige gasten. Lekker relaxen op onze kamer dus. De laatste ochtend weer een stevige wandeling om de olifanten te halen. Nadat de olifanten gegeten hebben, rijden we naar het kamp om ze lekker te wassen. Richard gaat MeaMai douchen. Ze vind het heerlijk. Ik ga weer de rivier in om WanPen te wassen. Na de lunch gaan we schilderen. Omdat dit de laatste keer is dat we kunnen rijden, klimmen we op onze olifanten en rijden we terug naar de nursery. Daar schilderen we samen met WanPen allebei een schilderij. Op onze aanwijzingen schildert ze het doek vol. Uit het schilderij is goed te zien dat wij zelf helemaal niet kunnen schilderen. Maar dat maakt niet uit, onze olifant heeft een prachtig schilderij gemaakt!!!! Hierna is het tijd om af te sluiten. Onze drie dagen zitten er op. We krijgen een officieel Mahout certificaat uitgereikt, en natuurlijk mogen we het schilderij mee nemen. Helemaal te gek!! We nemen afscheid van de twee Mahouts die ons deze drie dagen hebben begeleid. Ook krijgen we een cd met foto’s die tijdens de trip gemaakt zijn door onze privé fotograaf. Hierna gaan we terug naar het resort om te douchen. We worden opgehaald om terug te gaan naar Chiang Mai. We nemen afscheid van Tji en de fotograaf en bedanken hen voor de geweldige tijd. Wat een onvergetelijke trip hebben we gemaakt. Helemaal geweldig, we zullen hier nog lang over praten. Rond vier uur zijn we terug in het hotel.